akuza
Konstatimi i përgjegjësisë ekskluzive të njërit prej bashkëshortëve në fund të martesës ka si pasojë juridike, kur prova sigurohet në gjykim, kompensimin e dëmit të pësuar dhe humbjen e së drejtës në kompensim mirëmbajtjeje nëse faji i atribuohet bashkëshortit më të dobët ekonomikisht. Megjithatë, provat nuk janë lehtësisht të arritshme në gjykatë. Jurisprudenca në këtë pikë është jashtëzakonisht e rreptë dhe parimi i vendosur është që për qëllime të deklaratës së debitit, sjellja e raportuar duhet të jetë shkaku i krizës.
Rasti më i përsëritur dhe si i tillë ka dhënë pohime të shumta është "tradhëtia". Vetëm kur tradhtia ishte shkaku i krizës dhe, për më tepër, ishte e tillë që të dëmtonte dinjitetin e bashkëshortit tjetër do të merret shqiptimi i ndarjes nga faji me njohjen e kompensimit për dëmet, kuantifikimi i të cilit do të kërkojë nga pala të sigurojë prova. Nëse gjatë gjykimit do të dalë se çifti ishte tashmë në krizë ose se pas zbulimit të tradhtisë marrëdhënia kishte vazhduar me tejkalimin e së njëjtës, nuk do të jepej asnjë debitë.